در سحرگاهان 6بهمن 1360 آواي گوشخراش گلوله هاي آتشين كفر و الحاد، فضاي آرام و آزاد آمل انقلابي را درهم شكست. شايد آتش افروزان بر اين وهم بودند كه نواهاي شيطاني ايشان، بيم و ترس را با طعم رفاه طلبي و عزت گزيني در دل مردان و زنان آملي جاي داده و آنگاه از وراي اين خيال خام، جلوس مستكبرانه بر عرصه سرنوشت را تجلي سازند.

اما هيهات، هيهات كه هرگز چنين نشد. مگر زمانه، زمانه 61هجري است؟!
مگر ديار ديار كوفه است كه زنان كوفي، مردان بي غيرتشان را در پستوي بيوت نيرنگ و قدرت اموي پنهان نمايند تا فرياد سفير خونين بال حسين بن علي(ع) را نشنوند؟! حاشاوكلا اينجا سرزمين زنان عفيفي است كه كابين آنان، مهرعلي(ع) و فرزندان علي(ع) است. اينجا ديار مرداني است كه فدايي شدن در راه خدا، اتمام آمالشان است. آري اينگونه بود كه حادثه جاودان و ماندگار مردم عزيز آمل رقم خورد و برگ زريني را به وجود آورد. ياران حسين زمان، خميني عزيز چنان درسي را به منافقين كوردل كه به قصد تصرف آمل، شبانه حمله مسلحانه را به آن نموده بودند، دادند كه هرگز از يادها نخواهد رفت.

هزار سنگر نام پرافتخاري است كه از جانب عبدصالح خداي متعال، حضرت روح الله(ره) به ديار دلاور پرور آمل هديه گرديد. براستي پاسداشت حماسه ماندگار آمل كه امام عزيز و راحلمان در وصيت نامه سياسي الهي خود، از مردان و زنان اين شهر به نيكي ياد فرموده و نيز رهبري معزز و معظم انقلاب اسلامي به كرات از اهالي آن ديار غيرتمند تجليل نمودند، پاسداشت از عزت اسلامي است. اميد آنكه با درج نام حماسه جاويدان 6بهمن مردم دلاور آمل در تقويم سالانه، پاسخگوي بخشي از زحمات مردان عزيز آن ديار باشيم./

شكرالله رضازاده شرمه